Zakaźne zapalenie wątroby psów

Na pewno znasz uczucie strachu, gdy nagle stwierdzasz, że coś z Twoim pieskiem jest nie w porządku. Zaczyna wymiotować,, ma biegunkę...Nie zawsze te objawy są problemami żołądkowymi jak wydaje się na pierwszy rzut oka. Przyczyną może być zakaźne zapalenie wątroby, które znane jest także jako choroba Rubartha, psia zółtaczka.

Jej podstępność polega na tym, że objawy takie jak wymioty, biegunka czasami nie pojawiają się w ogóle są bardzo słabe, lub trwają krótko. Pytanie jakie samo się nasuwa to jak rozponać zapalenie wątroby? Jak zaobserwować, że psu coś dolega? Czy można się przeciwko tej chorobie zaszczepić?

Źródło zakażenia chorobą

Choroba dotyka głównie, psów, lisów i innych psowatych, czasami także niedźwiedzie. Dla człowieka lub innych zwierząt domowych nie jest niebezpieczna. Choroba często zaczyna się bezowjawowo, często dochodzi do ciężkich stanów, śmiertelność wynosi około 40%. Nie jest łatwo odróżnić psią żółtaczkę od innych chorób - przykładowo od nosówki lub parwowirozy.

Źródłem zakażenia psy chore i bezobjawowi nosiciele. Wydalają wirusa ze śliną, moczem i kałem. Do zakażenia może dojść drogą pokarmową lub kropelkową. W pokojowej temperaturze niebezpieczna infekcja trwa kilka dni. Należy pamiętać, że psy, które przeszły chorobę i wyzdrowiały, mogą rozsiewać wirusa z moczem nawet 6-9 miesięcy po ustąpieniu choroby. Twój pies może zarazić się nią przykładowo na spacerze, jeśli dojdzie do kontaktu z przedmiotem gdzie jest obecny wirus. Choroba dotyka psów w różnym wieku, najbardziej podatne na zarażenie są młode psy w pierwszym lub drugim roku życia.

Objawy psiej żółtaczki

Objawy żółtaczki zależą od możliwości wytworzenia przez psa przeciwciał. Jest kilka możliwości:

Postać łagodna lub brak objawów

U niektórych zarażonych psów zapalenie wątroby nie objawi się z powodu wytworzenia wystarczającej ilości przeciwciał. Choroba nie musi objawić się w ogóle jeśli pies ma dobrą odporność. W żadnym przypadku nie możemy polegać jednak na takiej możliwości. Szczepienie powinno być oczywistością. W przypadku łagodnych objawów psiej żółtaczki, nawet gdy system odpornościowy sobie z nią nie poradził, pies może zachowywać się normlanie. Jednymi z objawów łagodnej formy jest brak apetytu, lekka apatia i depresja. Przypadki jednak bywają różne. Bardzo łatwo jest pomylić zapalenie wątroby z zatruciem pokarmowym.

Postać ostra

W gorszym przypadku mamy do czynienia z aktywnym zapaleniem wątroby i nerek.  Pies ma biegunkę i wymioty. U chorogeo psa można zauważyć zapalenie spojówki i rogówki - zwierze unika światła, mruży oczy i przeszkadza mu wydzielina. Niektóre rasy psów narażone są powstanie jaskry. Psia żółtaczka powoduje czasami zapalenie płuc, krtani, bóle brzuszne i powiększenie węzłów chłonnych. To wszystko może doprowadzić do niewydolności nerek i wątroby.

Postać nadostra

Jeżeli pies nie zdołał wytworzyć wystarczającej ilości przeciwciał. Spotkać się z nią można głównie u młodych i nieszczepionych psów. W tym przypadku dochodzi do nagłej śmierci zwierzęcia, dlatego bardzo często pozostaje ona nierozpoznana (właściciel podejrzewa zatrucie bądź wypadek). W tej postaci śmiertelność psów wynosi 100%.

Leczenie zapalenia wątroby

Jeżeli właściciel ma podejrzenie, żę jego pies zostały zarażony psią żółtaczką wizyta u weterynarza musi być obowiązkiem! Lekarz pobierze krew oraz mocz do badania, które pomogą w diagnozie. Należy psu podawać antybiotyki, sterydy, leki przeciwbiegunkowe, przeciwwymiotne. Pamiętaj, wyleczony pies może zarazić inne zwierzęta, ponieważ jeszcze przez kilka miesięcy wirus znajduję się w jego organiźmie. Ważne jest aby nie wychodzić z psem w miejsca ogólnie dostępne. W żadnym wypadku pies nie może być uczestnikiem wystaw i zawodów.

Zapobieganie zachorowaniu, prewencja

Najbardziej skutczną ochroną przed psią żółtaczką, jest prewencja czyli szczepienie. Każdy właściciel wie, że wg prawa musi szczepić swojego ulubieńca przeciwko wściekliźnie, ale ochrona psa przed innymi chorobami jest nie mniej ważna. Wirusowe zapalenie wątroby może być bardzo niebezpieczne, nawet śmiertelne. Pierwsze szczepienie szczenięcia przeprowadza się w wieku 8-10 tygodni, kolejne 3-4 tygodnie później. Najczęściej stosuje się szczepionki złożone, które zapobiegają również innym chorobom zakaźnym.

Kolejne szczepienia najlepiej powtarzać co rok lub co dwa lata, co trzy lata jeżeli szczepieniu przeszedł szczeniak. Do szczepienia wykorzystuje się osłabiony wirus. Przeciwciała, które pies wytworzy po szczepieniu, chronią przed innymi chorobami zakaźnymi. Szczepienie jest na pewno dobrą inwestycją.